ਸੰਗਤਾਰ

ਫਰਮਾ:Infobox musical artist ਸੰਗਤਾਰ ਹੀਰ , (ਜਨਮ 9 ਅਕਤੂਬਰ 1973) ਆਮ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਨਾਮ ਸੰਗਤਾਰ, ਇੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਗਾਇਕ, ਸੰਗੀਤਕਾਰ, ਗੀਤਕਾਰ ਅਤੇ ਕਵੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਕਮਲ ਹੀਰ, ਮਨਮੋਹਨ ਵਾਰਿਸ ਅਤੇ ਦੇਬੀ ਮਖਸੂਸਪੁਰੀ ਵਰਗੇ ਗਾਇਕਾਂ ਲਈ ਗੀਤ ਲਿਖੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਮਨਮੋਹਨ ਵਾਰਿਸ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਕਮਲ ਹੀਰ ਦੋਨੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਪੌਪ/ਫੋਕ ਗਾਇਕ ਹਨ।

ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ

• ਢਾਈਆਂ ਨਦੀਆਂ ਦਾ ਪੰਜਾਬ (2011)

ਐਲਬਮਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ

Year	Album
1993	ਗੈਰਾਂ ਨਾਲ ਪੀਂਘਾਂ ਝੂਟਦੀਏ
1994	ਹੱਸਦੀ ਦੇ ਫੁੱਲ ਕਿਰਦੇ
1995	ਸੋਹਣਿਆਂ ਦੇ ਲਾਰੇ
1996	ਸੱਜਰੇ ਚਲੇ ਮੁੱਕਲਾਵੇ
1997	ਗਲੀ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਹੋਕੇ
	ਚੜਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਪੰਥ ਖ਼ਾਲਸਾ
1998	ਅਖ਼ੀਆਂ
	ਮਿਤਰਾਂ ਦਾ ਸਾਹ ਰੁੱਕਦਾ
1999	ਬੱਲੇ ਨੀ ਬੱਲੇ
2000	ਕਮਲੀ
	ਲਾਰੇ ਤੇਰੇ ਨਹੀਂ ਮੁੱਕਣੇ
	ਹੁਸਨ ਦਾ ਜਾਦੂ
2001	ਦਿਲ ਦੀ ਚੋਰੀ
	ਗਜਰੇ ਗੋਰੀ ਦੇ
2002	ਮਸਤੀ - ਕੈਂਠੇ ਵਾਲਾ
2003	ਦਿਲ ਵੱਟੇ ਦਿਲ
	ਘਰ ਹੁਣ ਕਿਤਨੀ ਕ ਦੂਰ
	ਸ਼ੌਂਕੀ ਮੇਲਾ 2003 - ਸਰੀ ਲਾਈਵ
	ਮਸਤੀ 2
2004	ਭੋਟੂ ਸ਼ਾਹ ਜੀ ਵਿਹਲੇ ਨੇ
	ਨੱਚੀਏ ਮਜਾਜਣੇ
	ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਰਸਾ 2004 - ਵੰਡਰਲੈਂਡ ਲਾਈਵ
2005	ਭੋਟੂ ਸ਼ਾਹ ਜੀ ਫੜੇ ਗਏ
	ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਰਸਾ 2005 - ਲੰਡਨ ਲਾਈਵ
	ਦੁਨੀਆ
2006	ਮਸਤੀ 3
	ਤਸਵੀਰ - ਲਾਈਵ
	ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਰਸਾ 2006 - ਟੋਰਾਂਟੋ ਲਾਈਵ
2007	ਚੰਨ ਜਿਹਾ ਗੱਭਰੂ
	ਦਿਲ ਨੱਚਦਾ
2008	ਮੋਤੀ ਚੁਣ ਕੇ
	ਲਾਰੇ ਗਿਣੀਏ
2009	ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਰਸਾ - ਵੈਨਕੂਵਰ ਲਾਈਵ
	ਜਿੰਦੇ ਨੀ ਜਿੰਦੇ
2010	ਦਿਲ ਤੇ ਨਾ ਲਾਈਂ
2011	ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਰਸਾ 2011 - ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ/ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਲਾਈਵ

ਲਿਖੇ ਗੀਤ

• "ਗਿੱਧੇ ਵਿੱਚ ਨੱਚਦੀ"
• "ਲੈ ਗਈ ਕਾਲਜਾ"
• "ਅਖੀਆਂ ਦੇ ਵਣਜ"
• "ਲਾਰੇ ਲਾ ਕੇ"
• "ਦੋ ਜੁਗਤਾਂ"
• "ਰੰਗ ਨਾ ਵਟਾ ਲਈ"
• "ਠੁਮਕੇ ਤੇ ਠੁਮਕਾ"
• "ਇੰਡੀਆ ਸਲਾਮਾ ਕਰਦਾ"
• "ਹਾਥ ਹਾਥ ਮੇਂ"
• "ਲੱਕ ਪਤਲਾ ਜਿਹਾ"
• "ਗਾਉਨੇ ਦਾ ਘਰ ਦੂਰ"
• "ਦੁਨੀਆ ਖੜੀ ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੇਖੇ"
• "ਮਰ ਗਏ ਮਜਾਜਣੇ"
• "ਵਸਦੇ ਰਹੋ ਪਰਦੇਸੀਓ"
• "ਸਾਰੇ ਹੀ ਟਰੱਕਾਂ ਵਾਲੇ ਨੇ"
• "ਮੁੱਲ ਮੋੜਤਾ"
• "ਨਸ਼ੇੜੀ ਦਿਲ"
• "ਢੋਲ ਵਜਦਾ ਰਿਹਾ"
• "ਦਿਲ ਤੇ ਨਾ ਲਾਈਂ"
• "ਧੀਆਂ, ਰੁੱਖ ਤੇ ਪਾਣੀ"
• "ਲੋਡ ਚੱਕਨਾ"

ਲਿਖਤ ਨਮੂਨਾ

1. ਜਿਹਨੇ ਖੇਡ ਕੇ ਗਲ਼ੀ ਵਿੱਚ ਵੇਖਿਆ ਨਾ ਜਿਹਦੇ ਤਨ ਨੂੰ ਮਿੱਟੀ ਨਾ ਕਦੇ ਲੱਗੀ ਹੱਥ ਫੜੀ ਨਾ ਕਦੇ ਗੁਲੇਲ ਹੋਵੇ ਰੇੜ੍ਹੀ ਹੋਵੇ ਨਾ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਬਣੀ ਗੱਡੀ ਰਗੜੀ ਅੰਬ ਦੀ ਕਦੇ ਨਾ ਗੁਠੀ ਹੋਵੇ ਨੜਾ ਚੀਰ ਨਾ ਬੀਨ ਬਣਾ ਛੱਡੀ ਮੁੰਜ ਬਗੜ ਸਰੁਹਾੜ ਕੀ ਖੜ ਕਾਹੀ ਤੂੜੀ ਤੂੜ ਕੇ ਵੇਖੀ ਨਾ ਹੋਏ ਲੱਦੀ

ਠੋਹਲੇ ਅਤੇ ਭੜੋਲੇ ਨੇ ਕੀ ਹੁੰਦੇ ਚਾਟੀ ਚੱਪਣੀ ਗਾਗਰ ਤੇ ਘੜਾ ਕੀ ਏ ਭਾਬੀ ਸੱਸ ਤੇ ਨਣਦ ਦੀ ਕੀ ਟੱਕਰ ਅਜੇ ਕੌਣ ਕੁਆਰਾ ਤੇ ਛੜਾ ਕੀ ਏ ਸੱਥ ਕੀ ਤੇ ਕੀ ਪੰਚਾਇਤ ਹੁੰਦੀ ਬੁੱਢਾ ਪਿੱਪਲ਼ ਤੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਥੜ੍ਹਾ ਕੀ ਏ ਏਕੜ ਖੇਤ ਘੁਮਾ ਤੇ ਕੀ ਪੈਲ਼ੀ ਮਰਲਾ ਕਰਮ ਕਨਾਲ਼ ‘ਚੋਂ ਬੜਾ ਕੀ ਏ

ਅਰਲ਼ੀ ਹਲ਼ਸ ਪੰਜਾਲ਼ੀ ਤੇ ਜੁੰਗਲ਼ੇ ਨੂੰ ਭੁੱਲ਼ੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਲੋਕ ਬੇਲੋੜ ਕਹਿ ਕੇ ਦੇਸੀ ਆਖਦੇ ਨੇ ਅਸਲੀ ਚੀਜ਼ ਤਾਂਈਂ ਬਦਲੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਵਕਤ ਦਾ ਮੋੜ ਕਹਿ ਕੇ ਉਂਞ ਠੀਕ ਵੀ ਏ ਵਕਤ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਤੁਰਨਾ ਪਰ ਭੁੱਲ ਨਾ ਜਾਇਓ ਜ਼ੁਬਾਨ ਆਪਣੀ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮਾਰੇਗੀ ਸ਼ਰਮ ਜਦ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਸਫੈਦੇ ਨੂੰ ਬੋਹੜ ਕਹਿਕੇ ...